Ο παρεξηγημένος Ιντζάγκι και ο καλύτερος άμπαλος παίχτης του πλανήτη

Το μονο πράγμα που ξέρει να κάνει καλύτερα ο Πίπο απο το να σκοράρει, είναι το να πανηγυρίζει. Γουστάρω να τον βλέπω να γουστάρει! Στο δεύτερο γκόλ, η αδρεναλίνη του πιάνει κορυφή πρίν η μπάλα περάσει τη γραμμή! Δυστυχώς η συχνότητα των offside του και το μονόπλευρο παιχνίδι του τον κατατάσουν στους λιγότερο δημοφιλής παίχτες. Τα περισσότερα γκόλ του είναι ίδια. Αλλά αν θές αποτέλεσμα - το μόνο πράγμα για το οποίο ενδιαφέρεται ο Carlo - τότε παίρνεις Πίπο και ξεμπέρδεψες. Το κυπελλάκι εχθές το άξιζε η Μίλαν. Όχι για να πάρει το αίμα της πίσω. Γιατί πολύ απλά είναι η ομάδα με τα βαρύτερα αρχίδια. Ακολουθεί η Λιβερπουλ. Μας το έχουν αποδείξει πολλάκις φετος.

Πώς είναι δυνατόν να έχουμε δεί τόσες γκολάρες απο κάποιον παίχτη, αλλά ο πρώτος χαρακτηρισμός που τον αντιπροσωπεύει να είναι ΑΜΠΑΛΟΣ! Μιλάω φυσικά για τον Κράουτς ο οποίος δικαιούται το βραβείο του δεύτερου μισόυ του τίτλου. Μου θυμίζει αυτούς τους παίχτες στα ματσάκια στο σχολείο, που σκόραραν 10 γκόλ με μυτο ή εκμεταλευόμενοι ταχύτητα και όγκο άρχιζαν να παιρνάνε αντιπάλους με τη μονάδικη τρίπλα που ηξεραν να κάνουν. Και το παιζαν και παιχταράδες. Οι άσχετοι έτσι τους έβλεπαν. Οι λίγοι σχετικοί όμως που ποτέ δε θα καταδέχονταν να σκοράρουν έτσι η να θυσιάσουν μια μπαλιά τρύπα για χάρη της τρίπλας, έβλεπαν την αδικία. Αυτός Είναι ο Πιτερ Κράουτς!


Κάποιος να πεί στόν Μαλντίνι οτι είναι οτι καλύτερο έχει δεί το ποδοσφαιρικό χορτάρι πίσω απο το κέντρο. Το ξέρει ηδη βέβαια.Respect!