Αρχηγε τελειωνε...

Καπου εδω, φοβαμαι πολυ, οτι ο αρχηγος μας αρχιζει να χανει το παιχνιδι.
Για το Ζαγορ λεω.
Η διαπιστωση που εκανα σημερα μ΄εκανε να προβληματιστω πολυ. Μιλουσα με φιλο στο τηλεφωνο (ευλογημενο Skype) τη στιγμη που εβγαινε σε ραδιοφωνικο αθλητικο μαγκαζινο, ο ρεπορτερ της εθνικης. Μαγνητικη τομογραφια ακουω και μεταβιβαζω αμεσως στον φιλο. "ΣΟΒΑΡΑ;;;" ακουω τη γεματη χαρα φωνη του να λεει. Εκει λοιπον διαπιστωσα οτι απο το οραμα του φιλου για μια επιτυχημενη πορεια στα προκρματικα και ακομα παραπερα, ο αρχηγος ελειπε. Διαπιστωσα επισης οτι το ιδιο ακριβως νιωθω κι εγω. Οχι απο αχαριστια, οχι απο αμπαλοσυνη και οχι απο κακια που εχει αυτος τη Λιλλη και οχι εγω. Αλλα απο την εικονα του να σερνεται και να φθειρεται χαρην του ονοματος του στα τελευταια παιχνιδια. Τοπο στα νιατα Θοδωρα. Εσυ θα σαι ψηλα και δυσκολα καποιος θα σε φτασει. Αλλα τουλαχιστον ασε και κανενα να προσπαθησει...